Odcięta głowa i wetknięty w krtań flet irlandzki, świszczący na wietrze. Przerażający obraz, ale bardzo wymowny. Znalezione na cmentarzu zwłoki należą do sierżanta policji, który złożył doniesienie w sprawie korupcji wśród kolegów i wkrótce miał zeznawać przed komisją w Dublinie. Policjanci nie lubią tych, którzy donoszą na swoich. Nic więc dziwnego, że nadkomisarz Katie Maguire - ku niezadowoleniu zwierzchników - szuka sprawcy, czy raczej sprawców, wśród funkcjonariuszy, zwłaszcza kiedy w ten sam sposób giną następni sygnaliści. Zagrożeni są wszyscy, którzy czekają na przesłuchania, bo ich martwi koledzy wysyłają jasną wiadomość: Nie trzeba było świstać!

Jeden miesiąc i statystyki morderstw przewyższające te z całego roku.Czworo martwych bezdomnych - dwóch z rdzeniem mózgu przewierconym wiertarką, jeden z odstrzeloną połową twarzy i spalona żywcem dziewczyna. Do tego dwie zaginione kobiety, psychopata, który wrzuca przechodniów do kanału, ścigana przez podejrzanego typa dziewczynka błąkająca się po mieście w poszukiwani mamy, której pierścionek znaleziono w. mielonym mięsie.Ktoś mógłby powiedzieć: rutyna w pracy wydziału śledczego. Niezupełnie, bo jeszcze nie skończył się styczeń, a liczba zabójstw w Cork przekroczyła już tę z całego poprzedniego roku. Ogarnięcie tego chaosu, ustalenie, które z tych spraw są ze sobą powiązane i w jaki sposób, będzie od Katie Maguire wymagało nadludzkiego wysiłku. I znowu znajdzie się w sytuacji, w której będzie zagrożone jej własne życie